Week van 28 oktober tot en met 1 november 2014

Week van 21 oktober tot en met 26 oktober 2014

Week van 14 oktober tot en met 19 oktober 2014

Week van 7 oktober tot en met 12 oktober 2014

Week van 30 september tot en met 5 oktober 2014

Week van 23 september tot en met 28 september 2014

Week van 16 september tot en met 21 september 2014

Week van 9 september tot en met 14 september 2014

Week van 1 september tot en met 6 september 2014

Week van 25 augustus tot en met 30 augustus 2014

Week van 18 augustus tot en met 23 augustus 2014

Week van 11 augustus tot en met 26 augustus 2014

Week van 4 augustus tot en met 9 augustus 2014

Week van 28 juli tot en met 2 augustus 2014

Week van 21 juli tot en met 26 juli 2014

Paar maanden geleden was het een groot stuk steen, zo dachten we, daar moet de koe uit komen. maar er is al hard gewerkt en de koe is al heel goed te zien. !!! Wat leren we veel van je Gaetane, het kijken naar de kleine koe en het werken aan de grote koe om steeds meer de vorm er in te maken. Het hieraan zelf mee te mogen werken is geweldig en heel afwisselend werk je aan de kop, kont of ergens tussenin. Nooit gedacht dat ik met zo'n grote slijpmachine ging werken, en nu afwisselend met de kleine slijpmachine en tussen door weghakken. Ik vind het een uitdaging om hieraan mee te mogen werken en zeker met zo'n gezellig team in de Kamerikse polder. En straks als de koe in Woerden ligt dan ga ik zeker denken dat hebben we toch met z'n allen gedaan.
Geschreven door Wilma van Eck

Week van 17 juli tot en met 19 juli 2014

Deze keer aan mij, Marouscha dochter van Arien 4, de eer om een stukje de schrijven over de koe van Woerden. Hoe bijzonder is het als je moeder een koe mag maken die prominent in hartje Woerden komt te liggen. Dit maakt mij als dochter super trots. En niet alleen ik pronk er mee maar ook mijn kinderen zij vertellen aan iedereen op school maar ook in winkels dat hun omi een levensechte koe van steen maakt. Natuurlijk zijn wij als gezin ook wezen kijken op de open dagen die op 5 en 6 april waren. Hierop was de zien hoe groot en massief de steen in het echt was. Als voorbeeldje konden de kinderen een replica koe kopen en dan thuis schilderen. Dit vonden mijn kinderen geweldig en hebben erg hun best gedaan om er een schitterend mooie koe van te maken. Via foto's worden we op de hoogte gehouden van de voortgang van de koe en de laatste foto's zijn echt super de koe is in vorm al duidelijk zichtbaar. Als we de kans krijgen gaan we zeker nog eens kijken. Ma en omi we zijn super trots op u en we kunnen niet wachten tot hij af is.
dikke zoen Marouscha

Geschreven door Marouscha, dochter van Arien Weststrate 

Straattheaterfestival in Woerden 28 juni 2014

Blij

Als vrijwilliger achter en voor de stand om het project koe te verkopen aan het publiek bij het straattheaterfestival. Wat een vrolijke dag veel koetjes verkocht, en over kalfjes gesproken. Met uitleg over het project koe, geweldig om te zien en te beleven de belangstelling van al die mensen. De stand zag er ook mooi uit met het grastapijt, koeien in de div. maten en veel brokstukken graniet en de div. foto's van het bewerken van de steen, en iets over van het kuvo project. Super geregeld. Weer een geslaagde actie daar word ik blij van.

Groet Jan van Eck

Week van 22 juni tot en met 27 juni 2014

Week van 16 juni tot en met 20 juni 2014

Week van 9 juni tot en met 14 juni 2014

Week van 2 juni tot en met 7 juni 2014

Deze week ben ik weer een paar keer wezen hakken aan onze koe. Door vakantie was ik een week niet geweest. Maar wat is het leuk om dan direct na het arriveren eerst even naar de koe te lopen om te zien in hoeverre zij is veranderd. Als je een week niet bent geweest, dan zie je best weer behoorlijke verschillen. Ja, het is echt bemoedigend dat de koe zich steeds meer gaat aftekenen. Donderdag had ik ook nog een nieuwe ervaring. De kinderen van een basisschool kwamen langs om alles over de koe en over beeldhouwen te horen en ook nog zelf een stuk schuimbeton te bewerken. Natuurlijk moesten we zelf even stoppen met slijpen en hakken tijdens de uitleg aan de kinderen. Omdat ik toch moest stoppen, kon ik mooi even met de kinderen meeluisteren. Wat was dat leuk. Het was zo mooi hoe het hele verhaal verteld werd door Karel van de Kuvo samen met Gaetane. Een compleet verhaal over het ontstaan van de koeienmarkt, over beeldhouwen, over de koe, alles op een ontspannen manier en interactief met de kinderen. Ook het enthousiasme van de kinderen bij het hakken in het schuimbeton was geweldig om te zien. Volgens mij krijgen de kinderen een ervaring mee naar huis die ze nooit meer vergeten. Ja, het kost tijd en inzet, maar het is de moeite waard. Gaetane, mijn complimenten voor de manier hoe je dit allemaal doet ondanks de tijdsdruk.

Geschreven door Gerrit Snieder

Week van 26 mei tot en met 31 mei 2014

Week van 19 mei tot en met 24 mei 2014

Wat is beeldhouwen toch een heerlijke hobby. En zeker als je het met heel veel collega beeldhouwers zo'n leuk project mag doen! De vorm komt langzaam aan in de koe en dat maakt het werken nog leuker. Je ziet nu nog beter welke stukken er nog af moeten. We beginnen altijd met een briefing door Gaetane. Dan bepalen we aan welke kanten gewerkt gaat worden. We willen niet in elkaars stof staan. Donderdag en vrijdag werken we vaak met dezelfde mensen. We vormen goede teams! Afgelopen dagen hebben we nog grotendeels met de grote slijpschijven gewerkt. Maar de staart is al uitgewerkt met de kleinere slijpschijf. Emmers puin verdwijnen in de afval container. Ik denk dat we al zo'n 6000 kg hebben afgevoerd. En we gaan nog door....

Geschreven door Marjolein Pieterson

Week van 12 mei tot en met 17 mei 2014

Week van 5 mei tot en met 10 mei 2014

Week van 28 april tot en met 3 mei 2014

Week van 21 april tot en met 26 april 2014

Week van 14 april tot en met 19 april 2014

Zaterdag 29 maart 2014

Wat is het toch geweldig om met zo'n gevarieerd team te mogen werken aan een kolossaal stuk steen wat tot een koe wordt omgetoverd. Een leerzaam project, vooral hoe om te gaan met slijptol hamer en beitel en veiligheid voorop. Vandaag was mijn tweede bijdrage en weer een heel ander team, goed om hiermee samen te werken. Je ziet dat de steen met rode strepen aangegeven wordt tot hier en niet verder zagen/ hakken, steeds meer vorm gaat krijgen. Het is wel een enorm project met een geweldige uitdaging. Ik vind het dan ook een eer om hieraan te mogen meewerken en probeer zoveel mogelijk mijn steentje bij te dragen ondanks de reisafstand, het is toch geweldig de koe straks op zijn plek te zien staan. Ik ben er weer de volgende afspraak.

Geschreven door Maria Scheerder

Vrijdag en zaterdag 22 maart 2014

Vrijdag 21 maart 2014
Daar sta je dan voor zo,n groot stuk steen ,vermomd in overal,stofmasker;sjaaltje, oordoppen in en beschermkap op je kop Als ik daar zo bezig ben, heb ik het gevoel dat ik aan het rapen ben om bij het eindresultaat(de KOE) te komen Terwijl je weet dat er nog heel veel moet gebeuren is het steeds weer mooi om te zien wat er die dag weer gedaan is Met z,n allen aan een kunststuk werken is heel bijzonder en ik hoop daar nog met veel plezier mee verder te gaan.

Geschreven door Henny van de Bosch

Zaterdag 14 maart 2014

Bezoek en hulp van wethouder van Woerden: Bob Duindam

Zaterdag 8 maart 2014

Het creëren van een levensgrote koe uit een anderhalve mans hoge en brede steen is op zich al een hele kluif, maar als deze steen bestaat uit het zeer harde materiaal graniet kun je wel spreken van een forse uitdaging om deze steensoort tot een mooi beeld om te toveren. Om graniet te kunnen bewerken is behoorlijk zwaar elektrisch gereedschap nodig en het hanteren daarvan vergt ,vooral in het begin, nogal wat van je arm-en nekspieren, maar na gewenning en enig gevoel hoe de steen het best kan worden aangepakt, begint het steeds makkelijker en leuker te worden. Aanvankelijk dacht ik dat de ruwe contouren van het beeld binnen 4 of 5 weken gereed zouden zijn, maar dat viel zwaar tegen; de steen laat zich namelijk moeilijk modelleren. Mijn devies luidt derhalve: neem regelmatig rustpauzes , heb vooral geen haast, en “luister” goed naar de steen. Hoewel nog maar 2 maanden onderweg heb ik er, dankzij de inspirerende kennis en bezielende leiding van Geatane, alsmede het enthousiasme van de beeldhouwgroep, alle vertrouwen in dat het project “koe” netjes en op tijd opgeleverd kan worden.

Geschreven door Theo van der Heijden

Vrijdag 7 maart 2014

Vrijdag 7 maart 2014 Het is vrijdag 7 maart 13.00 uur. We gaan aan de slag. Dit keer werk ik samen met Arien. Ik doe m'n best om al die namen eindelijk een keer te onthouden. En het begint te komen. Maar ja, dan loop je daar allemaal met dezelfde overall aan; wie is nu wie? Gelukkig heb ik daar niet alleen last van. Soms is dat komisch. Er komt een cursist op me af, die voor haarzelf aan het werk is geweest, en vraagt me "ben jij Gaetane?". Ik antwoord: "Nee, ik ben Gerrit". "Ach ja, nu zie ik het, je hebt een baard". Zo blijft er niet anders over dan dat je elkaar leert herkennen aan de kleur van de hoofddoek met ondersteuning van de lichaamslengte. Wat een leuke oefening in leren waarnemen. Maar wat een klus waar we mee zijn begonnen. Ik krijg steeds meer waardering voor al die beeldhouwers uit oude tijden. Hoe kregen die het voor elkaar zonder de elektrische gereedschappen. Als ik nu in gedachte de beelden van Michelangelo voor me zie, dan merk ik dat ik steeds meer bewondering krijg voor wat hij gepresteerd heeft. Wat is het mooi om zo'n ervaring met de Koe te kunnen opdoen en al deze bijwerkingen te kunnen ervaren.

Geschreven door Gerrit Schnieder

Zaterdag 1 maart 2014

Zaterdagmorgen 1 maart. Overall aan, stofmasker voor, oordoppen in, veiligheidbril op, gezichtskap aangedraaid, handschoenen aan. Mijn debuut voor het project Koe voor Woerden kan beginnen. Gerrit geeft het goede voorbeeld. De cirkelzaag tovert langzaam dunne gleuven in het graniet. Zoals beloofd gaat dat met heel veel stof gepaard. En herrie. Oordoppen nog maar even aandrukken. Dat scheelt. Het is even zoeken naar de ideale breedte. Waar zet ik de zaag neer voor het begin van een nieuwe gleuf? Granietreepjes van een centimeter lijken ideaal. Worden ze breder, dan blijkt het lastig hakken. Zelfs al je de steel keurig aan het einde vasthoudt. Smaller? Dat geeft weer minder voldoening. Die flinterdunne reepjes tik je zo om. Had dus best wat breder gekund, denk je dan. Tenslotte hebben we maar tot oktober de tijd. Onwillekeurig ga je toch voorzichtig rekenen. Hoeveel graniet moet er per week weg? Wanneer begint dit massieve blok heel voorzichtig een heel klein beetje op een koe te lijken? Het is nu 1 maart. Ik schat dat ik eerder en koe in de wei zie dan in onze tent. Geen probleem. Fietsend langs de Kamerikse wetering, op weg naar de Koe voor Woerden, zal het vee in het gras de komende maanden een perfecte inspiratiebron zijn. En straks, in oktober, ligt onze koe nog tevreden buiten, terwijl al die andere beesten weer op stal staan.

Geschreven door Iman Vroman

Vrijdag 28 februari 2014

Vrijdag was het weer zover. Voor de derde keer je (steentje) bijdrage aan de koe. Gaetane besloot om de hoogte te gaan bepalen, we kropen dus als rode mieren over de steen met meetlint waterpas en krijt. Iedere week komt er een beetje vorm in die mega steen. Nu de hoogte bepaald is en de lijnen uitgezet zie je ook dat hij echt levensgroot wordt, dus er moet nog genoeg af. Na de koffie nog een poos met de slijpschijf en een beitel aan de gang. Het is geweldig om hier aan mee te doen. Het is weer uitkijken naar de volgende bikkel dag.

Geschreven door Arien Weststrate

Zaterdag 22 februari 2014

Het is tien uur. Een rij auto's in alle kleuren van de regenboog en een enkele fiets staan geparkeerd bij Arte Ateliers. Verlaten. De bestuurders zitten in de "keet", of worstelen met hun rode overal en hun gele oordopjes. Eerst een kopje koffie of thee. Er is zelfs taart (!). Met een prachtig lentezonnetje (en dat in februari) een goede start van de zaterdagochtend.

Met zes man/ vrouw sterk wordt een kwartiertje later de koe aangevallen. Voor het eerst lijkt het mogelijk in het enorme blok graniet een koe te ontwaren. Nog niet aan de vorm, maar rode krijtlijnen geven eerste contouren aan.... De slijpschijven worden gestart, beitels en hamers opgepakt; trapjes en steigers gepositioneerd. Snerpend geluid geeft aan dat de eerste zaagsnede een feit is, Stofwolken, verminderen het zicht. Er wordt hard gewerkt. het blok lijkt rondingen te krijgen. Een hoek is afgeschuind tot aan de sokkel aan toe.

Een pauze, ruim twee uur, en vele kilo's afval later stoppen de eerste beeldhouwers. Een rij auto's en een enkele fiets overdekt met een grijze stoflaag staan geparkeerd bij Arte ateliers. Vanmiddag de auto wassen volgende week verder.

Inspannend, uitdagend en gewoon LEUK!

Geschreven door Chris Kuijper

Vrijdag 21 februari 2014

Vanochtend sta ik ingepland, samen met Marjolein, Wil en Arien. Zoals jullie gelezen hebben, zijn de kleine slijptollen verdwenen en wordt er met de grote slijptollen gewerkt. Dat is voor mij dan de 1e keer. De grote slijptol is duidelijk een heel ander verhaal. Ik vorm samen met Arien een team en gelukkig beheerst zij het werken met de slijptol erg goed en kan ik mij merendeels met het “afslaan” bezighouden. Vooral als er een hard stuk in de steen zit, (tja steen is natuurlijk hard, maar sommige stukken zijn nog harder) heb ik het gevoel dat de slijptol met mij aan de haal gaat i.p.v. ik met de slijptol.

Van de keet wordt tijdens de pauze weer dankbaar gebruik gemaakt en ook de “hoffotograaf” komt nog even langs.

Het is leuk om elke keer weer met andere beeldhouwers samen te werken. Het was weer een prima ochtend en de steen is weer een paar kilootjes lichter geworden!!

Geschreven door Sandra Graafland.

Zaterdag 15 februari 2014

Vandaag heb ik mijn eerste fysieke bijdrage geleverd aan dé Koe. Gaëtane legt uitvoerig uit hoe met de grote slijpschijf moet worden omgegaan en vooral attendeert ze je op de veiligheid en dat is echt noodzakelijk want het is een gevaarlijk apparaat. Maar eenmaal aan de gang krijg je het gevoel het 'ding' steeds beter te beheersen. Wilma en ik vallen de linker hoek aan (of was het nou rechts?). Er is nog weinig te zien wat op een koe moet gaan lijken. Hoe moet dit brok graniet ooit een koebeest worden? En wat is ie hard! Gaëtane heeft er gelukkig het volste vertrouwen in en maakt ons steeds enthousiaster. Het vordert maar heel langzaam, dus geduld is een schone zaak. Maar mijn gevoel zegt....dit gaat echt lukken! Over mijn 'lamme' armen wil ik het maar even niet hebben. Andere Koe-helden hebben ongetwijfeld hetzelfde ongemakje ervaren. Volgende week weer verder, want het klusje moet wel geklaard zijn voor oktober.

Geschreven door Ton Verweij

Vrijdag 14 februari 2014

10 uur in de morgen, wij Marjolein, Wilma, Arien, ik en natuurlijk Gaetane hebben er weer zin in.
Eerst nog even de veiligheid doorgenomen en daarna beginnen.
We hadden 2 grote en een kleine slijptol tot onze beschikking dat betekende dat er een van ons af en toe kon toekijken.
Vorige week had ik nog niet met de grote tol gewerkt, dus het was weer een uitdaging!
Het ging goed, we waren heel geconcentreerd bezig. Als ik even moest wachten dacht ik Oh...... ik wil wel weer.
Maar het was goed om even niets te doen want met de grote tol werken is wel wat zwaarder.

Even pauze gehouden met elkaar, Gaetane zorgt goed voor ons met drinken, koek en aanwijzingen.
We kijken nog even naar het voorbeeld hoe de koe er uit komt te zien.
Daarna weer aan het werk tot we worden afgelost door 3 mannen. Het was gezellig!

Geschreven door Wil Veenboer

Zaterdag 8 februari 2014

De 'kop' of liever gezegd de 'de eerste hoeken' zijn er af. Samen met Wilma, Karin en Joke. Ik vond het vooral leuk, maar alle Jezus wat een klus wordt dit. Ik heb de kracht van de slijptol gevoeld en de aandacht voor veiligheid. Prima. Heel belangrijk.

Mijn samenvatting van vanochtend is 'leuk, nieuw, uitdagend, veel herrie en vooral heeeeeeeeel veeeeeeeel stof'. De beschermende kleding, bril, masker heb je echt nodig. Vanmiddag was ik even bij de middag groep en het was erg grappig om te zien dat iedereen, net als wij vanochtend, een soort wandelende stofbalen waren. Ik weet nu al dat we die rode overalls op 22 oktober 2014 allemaal aan moeten hebben bij de onthulling. De rode brigade van Gaetane.

Geschreven door Leo Buijs

Vrijdag 7 februari 2014

Start met het project

Eindelijk is het zover, na lang praten en denken staat onze grote steen in Kamerik en kunnen we beginnen. Afgelopen vrijdag op een verschrikkelijk druilige dag is het mijn beurt samen met Wil.
Iets voor 10 uur verzamelen we en gaan we ons omkleden.
Allemaal in een geweldig mooie rooie overall en professionele spullen, zoals een ademhalingsfilter, oordoppen en goede handschoenen om zo veilig mogelijk te werken.
Gaetane geeft ons een heel duidelijke en goede uitleg aan de hand van tekeningen en uitgezette lijnen op de toekomstige koe.
Wil en ik hebben best wat ervaring om stenen met de hand te bewerken, maar machinaal bewerken is een nieuwe tak van sport voor ons. Na een half uurtje oefenen met de slijpschijf en de grote beitels gaan we ons echt storten op 22 ton graniet.
Geweldig! Wat een heerlijk werk is dit. We beginnen met het verwijderen van de hoeken van de steen. Alles zit onder het stof en we zijn helemaal grijs na 2 uur. Een bakje thee hebben we zeker verdiend.
's Middags gaan we gewoon door met nog wat collega beeldhouwers en pakken we de zaak nog wat "zwaarder" aan. In plaats van de kleine slijpschijven gaan we met de grote slijpschijf aan de gang. Nu kun je echt zien aan de steen dat die kleiner wordt. We slijpen en slaan echt grote stukken eraf. Aan het einde van de middag zie je geen verschil meer tussen de steen en de beeldhouwers, we zijn net zo grijs en stoffig als de steen. De rode overals zijn onherkenbaar.
De eerste laag steen is eraf en volgende week vrijdag gaan we weer!

Geschreven door Marjolein Pieterson